Αυτή είναι η ομάδα του ΑΠΘ που κατασκευάζει τον δικό της δορυφόρο
Φοιτήτριες και φοιτητές του ΑΠΘ συνεχίζουν να καινοτομούν και είναι ένα βήμα πριν από κάτι πολύ μεγάλο. Πιο συγκεκριμένα, η φοιτητική ομάδα SpaceDot είναι έτοιμη να ξεκινήσει την κατασκευή ενός δορυφόρου που θα ταξιδέψει στο διάστημα.
«Το project του νανοδορυφόρου AcubeSAT ξεκίνησε το 2018, στο πλαίσιο της φοιτητικής ομάδας ASAT του ΑΠΘ. Στην πορεία, καθώς το εγχείρημά μας μεγάλωνε, και πλέον υπό την υποστήριξη του Εκπαιδευτικού Γραφείου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, τον Δεκέμβριο του 2020 η ομάδα μας ανεξαρτητοποιήθηκε με την ίδρυση της SpaceDot, υπό την οποία πλέον λειτουργεί το project μας», όπως κάνουν γνωστό η υπεύθυνη του τμήματος Marketing της ομάδας, Μαρία Λίτσα και ο Θεόδωρος Παπαφωτίου, Project Leader του AcubeSAT project.
Η πανδημία αποτέλεσε ένα μεγάλο εμπόδιο στην όλη διαδικασία, ωστόσο οι συνθήκες της βοήθησαν αρκετά την ομάδα να ωριμάσει και να μεγαλώσει.
«Έχοντας μεταφέρει όλη τη δουλειά και τις συναντήσεις μας πλήρως διαδικτυακά, είχαμε τη δυνατότητα να προσθέσουμε μέλη στην ομάδα από σχολές εκτός Θεσσαλονίκης, αλλά και να οργανωθούμε και να συντονίσουμε το έργο μας πολύ πιο αποτελεσματικά», αναφέρουν.
Η SpaceDot συνιστά μια ιδιαίτερα διεπιστημονική ομάδα, καθώς αποτελείται από φοιτητές περισσότερων από 8 σχολών τόσο από την Ελλάδα, όσο και από την Ευρώπη, από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών μέχρι και το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, από το Τμήμα Φυσικού μέχρι το Τμήμα Χημικών Μηχανικών. Αυτή τη στιγμή απαρτίζεται από 62 ενεργά μέλη-φοιτητές, ενώ, όταν ιδρύθηκε η SpaceDot το Δεκέμβριο του 2020, το project αριθμούσε περίπου 40 μέλη.
Μιλώντας για τα συναισθήματα τους αναφέρουν πως είναι πολύ χαρούμενοι που κατάφεραν να φτάσουν μέχρι την έγκριση του σχεδιασμού του δορυφόρου:
«Κυρίως, όμως, είμαστε εντυπωσιασμένοι που, έχοντας πρακτικά μηδενική τεχνογνωσία πάνω στο σχεδιασμό ενός δορυφόρου, κατευθυνόμαστε ήδη στην κατασκευή του, βλέποντας τα πρώτα κομμάτια του σκελετού να καταφθάνουν στο εργαστήριο της ομάδας στη Θεσσαλονίκη. Πιστεύουμε ότι ακόμη δεν έχουν “χωνέψει” όλα τα μέλη της ομάδας τι έχουμε καταφέρει», τονίζουν.
Για να γίνει κάποιος μέλος της SpaceDot το μόνο που χρειάζεται είναι να έχει όρεξη για να μάθει και να προσφέρει στο έργο της ομάδας.
«Άλλωστε πρόκειται για μία διεπιστημονική ομάδα με φοιτητές από πολλά διαφορετικά background. Εξάλλου κανείς μας δεν είχε ιδέα για το πως να σχεδιάσει και να κατασκευάσει ένα νανοδορυφόρο στην αρχή. Γι’ αυτό το λόγο τα νέα μας μέλη ακολουθούν μία περίοδο “training”, μόλις εντάσσονται στην ομάδα, ώστε τους μεταφερθούν σ’ αυτούς τις γνώσεις που αποκτήθηκαν μετά από τις πολλές αναζητήσεις, δοκιμές, και φυσικά αποτυχίες των τελευταίων 3 χρόνων», επισημαίνουν.
Διαφορές Ελλάδας – Εξωτερικού
Σε κάποιες χώρες του εξωτερικού θα μπορούσαν να έχουν πιο ευνοϊκές συνθήκες από άποψη εγκαταστάσεων, υλικοτεχνικής υποστήριξης και τεχνογνωσίας, και στην πράξη αυτό έχει αποτελέσει ένα μεγάλο εμπόδιο κατά καιρούς για την ομάδα.
«Ωστόσο, αυτό το πρόβλημα έχει αμβλυνθεί σημαντικά, από την υποστήριξη τόσο του ΑΠΘ, των χορηγών της ομάδας, αλλά και του προγράμματος “Fly Your Satellite!” του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος. Γι’ αυτό το λόγο η ομάδα μας έχει επιλέξει όλη μας η δουλειά να είναι ανοιχτού κώδικα (open source), δηλαδή δημόσια προσβάσιμη από οποιονδήποτε online, επιδιώκοντας να αφήσει μία παρακαταθήκη τεχνογνωσίας στη διαστημική έρευνα στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς. Επίσης, μέσω της χρηματοδότησης που μας παρέχεται, αλλά και της εμπειρίας που αποκτούμε, προσπαθούμε να εξοπλίσουμε όλο και καλύτερα εργαστήρια του Πανεπιστημίου για να θέσουμε ισχυρότερα θεμέλια στο εγχείρημά μας και στην έρευνα στο ΑΠΘ».
Όπως μπορεί να φανταστεί κανείς, η κατασκευή ενός δορυφόρου απαιτεί σημαντική χρηματοδότηση, την οποία καλύπτουν σε μεγάλο βαθμό οι χορηγοί-συνεργάτες της ομάδας, αλλά και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το οποίο στέκεται από την πρώτη στιγμή αρωγός στην προσπάθειά της. Βέβαια, οι ανάγκες της ομάδας δεν στερεύουν ποτέ, για την ακρίβεια ολοένα και αυξάνονται, γι’ αυτό και είναι πάντοτε ευπρόσδεκτη κάποια πρόταση για συνεργασία με εταιρείες και πανεπιστήμια.
Φυσικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας η ομάδα επεκτάθηκε σ’ ένα δίκτυο πολλών πόλεων στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Κατά συνέπεια, παρ’ όλο που τα παιδιά συνεργάζονται καθημερινά και έχουν δεθεί και σε εργασιακό και διαπροσωπικό επίπεδο, πολλά μέλη δεν είχαν ποτέ έως τώρα να συναντηθούν δια ζώσης, να επισκεφθούν το εργαστήριο ή ακόμα και να δουν από κοντά τον νανοδορυφόρο.
Μιλώντας για το μέλλον, η βασική πεποίθηση της ομάδας είναι ότι η κατασκευή του δορυφόρου αποτελεί απλώς της αρχή της εδραίωσης του ΑΠΘ στον τομέα της αεροδιαστημικής.
«Θέλουμε αρχικά η ομάδα να διατηρήσει τον εκπαιδευτικό της χαρακτήρα και να εισαγάγει τους μελλοντικούς φοιτητές και φοιτήτριες στον κόσμο της διαστημικής τεχνολογίας. Αυτό μπορεί να μεταφραστεί σε έναν επόμενο δορυφόρο, αλλά και πλήθος παράλληλων “μικρότερων” project, τόσο σε συνεργασία με εταιρείες, όσο και με την ακαδημαϊκή κοινότητα. Παράλληλα, ήδη σε συνεργασία με τον υπεύθυνο καθηγητή της ομάδας κύριο Α. Χατζόπουλο συνεισφέρουμε με την τεχνογνωσία της ομάδας στη διδασκαλία του μαθήματος “Αξιοπιστία Συστημάτων” του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ.
Στοχεύουμε, λοιπόν, μελλοντικά, σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο, να θέσουμε τις βάσεις για τη δημιουργία ενός μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών στη διαστημική και, γιατί όχι, μακροπρόθεσμα στην ίδρυση ενός νέου Τμήματος Αεροδιαστημικής στο ΑΠΘ! Τέλος, θα πρέπει να τονίσουμε πως η τεχνογνωσία που υπάρχει στην ομάδα μπορεί να οδηγήσει στο άμεσο μέλλον σε κάποια spin-o εταιρεία, οπότε keep an eye out!», καταλήγουν.
Πηγή: parallaxi.gr
