5000 τόνοι μικρομετεωριτών φτάνουν στην επιφάνεια της Γης ετησίως

Όλοι έχουμε ακούσει για τις βροχές διαττόντων ή αλλιώς για τα «πεφταστέρια». Οι πιο τυχεροί, ίσως έχουν παρατηρήσει μερικά από αυτά, καθώς διασχίζουν τον νυχτερινό ουρανό. Που οφείλεται όμως η εμφάνισή τους;

Καταρχάς, θα έλεγε κανείς ότι οι όροι «διάττοντες αστέρες» και «πεφταστέρια» είναι παραπλανητικοί, αφού δεν πρόκειται για αστέρια! Ουσιαστικά, πρόκειται για σωματίδια σκόνης που αφήνουν πίσω τους κομήτες⁽¹⁾ και αστεροειδείς⁽²⁾. Η σκόνη αυτή εισέρχεται στην ατμόσφαιρα, λόγω των ισχυρών τριβών φλέγεται και ως αποτέλεσμα παρατηρούμε στον ουρανό το λαμπερό ίχνος που αφήνει πίσω της. Κάποια από τα εισερχόμενα στην ατμόσφαιρα αντικείμενα είναι μεγαλύτερα σε διαστάσεις και καταφέρνουν να φτάσουν στο έδαφος. Τότε τα αντικείμενα αυτά ονομάζονται μετεωρίτες.

Πρόσφατα, ομάδα επιστημόνων του Εθνικού Κέντρου Ερευνών της Γαλλίας (CNRS) και του Πανεπιστημίου του Παρισιού Paris-Saclay, με επικεφαλής τον ερευνητή Jean Duprat, δημοσίευσε τα αποτελέσματα σχετικής έρευνας στο περιοδικό Earth & Planetary Science Letters. Η ομάδα αυτή, έξι φορές τα προηγούμενα είκοσι χρόνια πραγματοποίησε έρευνες μικρομετεωριτών κοντά στον γαλλο-ιταλικό σταθμό Concordia, στην Ανταρκτική. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η περιοχή αυτή είναι ιδανική για τέτοιου είδους έρευνες, αφού εκεί σχεδόν απουσιάζει η γήινη σκόνη.

Συλλογή μικρομετεωριτών στην Ανταρκτική. – Credit: © Jean Duprat/ Cécile Engrand/ CNRS Photothèque

Η ομάδα του J. Duprat συνέλλεξε από το έδαφος της περιοχής υλικό προερχόμενο από το διάστημα, με διαστάσεις από 30 έως 200 μικρόμετρα (1 μικρόμετρο ισούται με 0.001 χιλιοστά). Η συλλογή υλικών είχε στόχο τον υπολογισμό της ετήσιας ροής των υλικών αυτών. Με δεδομένη τη ροή, μπορεί να υπολογιστεί η μάζα τους που εισέρχεται στην ατμόσφαιρα της Γης κάθε έτος. Σύμφωνα λοιπόν, με τους υπολογισμούς της συγκεκριμένης έρευνας κάθε χρόνο περισσότεροι από 5000 τόνοι μικρομετεωριτών φτάνουν στην επιφάνεια της Γης. Βέβαια, θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι πρόκειται για σωματίδια μικροσκοπικών διαστάσεων. Συγκριτικά, οι μεγαλύτερων διαστάσεων μετεωρίτες που φτάνουν στη Γη εκτιμάται ότι ζυγίζουν περίπου 10 τόνους, ετησίως. Μάλιστα, σύμφωνα με τη δημοσίευση, το 80% των μικρομετεωριτών προέρχεται από κομήτες και το 20% από αστεροειδείς.

Δείγματα μικρομετεωριτών της περιοχής του σταθμού Concordia στην Ανταρκτική. – Credit: © Cécile Engrand/Jean Duprat

Συνολικά, τέτοιου είδους έρευνες εξάγουν πληροφορίες πολύτιμες για την κατανόηση του αν και κατά πόσο έπαιξε ρόλο στο παρελθόν αυτή η διαστημική σκόνη στην εμφάνιση νερού και ανθρακούχων μορίων στη νεαρή Γη.

(1) Οι κομήτες αποτελούνται από πάγο και σκόνη και φτάνουν στην γειτονιά μας προερχόμενοι από τις εσχατιές του Ηλιακού Συστήματος και συγκεκριμένα από μια δακτυλιοειδή ζώνη πέρα από την τροχιά του πλανήτη Ποσειδώνα, την γνωστή ζώνη του Kuiper. Όταν ένας κομήτης πλησιάσει κοντά στον Ήλιο, ένα μέρος του πάγου μετατρέπεται σε αέριο, το οποίο συμπαρασύρει σκόνη.

(2) Οι αστεροειδείς είναι διαφόρων διαστάσεων (δεκάδες μέτρα έως και εκατοντάδες χιλιόμετρα) στερεά αντικείμενα του Ηλιακού Συστήματος. Συντίθενται από αρχέγονο υλικό από την εποχή σχηματισμού του Ηλιακού Συστήματος, το οποίο υλικό δεν συνενώθηκε προς σχηματισμό πλανήτη. Η πλειονότητα των αντικειμένων αυτών εντοπίζεται στην κύρια ζώνη των αστεροειδών, μεταξύ των τροχιών του Άρη και του Δία.

Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε τη σχετική δημοσίευση εδώ.