Ο αστερισμός του Ωρίωνα είναι μία περιοχή του ουρανού που έχει μελετηθεί εκτενώς από τους αστρονόμους. Είναι τόσο μεγάλος, τόσο φωτεινός και τόσο κοντά μας που μερικές φορές φαίνεται ακόμα και με γυμνό μάτι. Στα απόσταση 1.344 ετών φωτός από τη Γη, είναι ένας από τους πιο σημαντικούς στόχους μελέτης για την κατανόησή μας όσον αφορά τη γέννηση και το σχηματισμό αστέρων. Ανακαλύφθηκε το 1610 και έκτοτε το μελετούμε συνεχώς, ακόμα όμως δεν έχει αποκαλύψει όλα τα μυστικά του.
Το πιο ισχυρό διαστημικό τηλεσκόπιο της ανθρωπότητας λοιπόν, έστρεψε το φακό του προς τον Ωρίων και μας έδωσε μερικές από τις πιο εντυπωσιακές εικόνες που έχουμε μέχρι σήμερα. Οι εικόνες από την NIRCam κάμερα του James Webb Space Telescope έχουν χαοτικές διαφορές από αυτές που μας πρόσφερε το Hubble Space Telescope έως τώρα.
Μας κόπηκε η ανάσα από τις εικόνες του Orion Nebula. Ξεκινήσαμε αυτό το project το 2017 και περιμέναμε περισσότερο από 5 χρόνια για αυτά τα δεδομένα. Οι νέες παρατηρήσεις θα μας επιτρέψουν να καταλάβουμε καλύτερα πώς τα τεράστια άστρα μετατρέπουν τα αέρια και τη σκόνη στην οποία γεννιούνται. Τα τεράστια νέα άστρα εκπέμπουν τεράστια ποσά υπεριώδους ακτινοβολίας στο νέφος που τα περιβάλλει και αυτό αλλάζει το φυσικό σχήμα του νέφους καθώς και τη χημική του σύνθεση. Το πώς ακριβώς λειτουργεί αυτό και πώς επηρεάζει περαιτέρω το σχηματισμό αστεριών και πλανητών δεν είναι ακόμα γνωστό.
Τα νεαρά άστρα γεννιούνται από συγκεντρωμένη ύλη σκόνης και αερίων που βρίσκονται σε αυτά τα νεφελώματα και έπειτα καταρρέουν από τη βαρύτητα, ξεκινώντας να συγκεντρώνουν υλικά από το νέφος που τα περιβάλλει, δημιουργώντας ένα δίσκο καθώς το άστρο περιστρέφεται. Η ίδια η διαδικασία σχηματισμού του άστρου κάνει πολύ δύσκολη την παρατήρηση, καθώς η σκόνη και τα αέρια μπλοκάρουν το φως που εκπέμπεται και δεν μπορούμε να δούμε τι συμβαίνει εντός του νεφελώματος. Ωστόσο το υπέρυθρο φάσμα το οποίο μπορεί να παρατηρήσει το JWST, διαπερνά τη σκόνη και μας δίνει πληροφορίες για περιοχές που δε φαίνονται στο ορατό φάσμα.
Δεν έχουμε μπορέσει ποτέ να δούμε τις λεπτομέρειες της δομής της διαστρικής ύλης σε αυτά τα περιβάλλοντα και να καταλάβουμε πώς σχηματίζονται τα πλανητικά συστήματα υπό την παρουσία έντονης ακτινοβολίας. Αυτές οι εικόνες αποκαλύπτουν την προέλευση του διαστρικού μέσου στα πλανητικά συστήματα.
Μπορείτε να απολαύσετε τις νέες εικόνες σε πλήρη ανάλυση από αυτό εδώ το link.
Πηγή: unboxholics.com
