Η δυναμική του συστήματος Ηλίου Γης Σελήνης, προκαλεί περιοδικές διαφοροποιήσεις στις κινήσεις της Γης, οι κυριότερες από τις οποίες είναι:
Η μεταβολή της εκκεντρότητας της τροχιάς περιφοράς της Γης και ημεταβολή της κλίσης του άξονα περιστροφής της Γης.
Όταν συμπέσουν η μέγιστη εκκεντρότητα με τη μέγιστη κλίση του άξονα περιστροφής, κάθε περίπου 100 χιλιάδες χρόνια, έχουμε μέγιστη παγετωνική κάλυψη της Γης, με συνεπακόλουθο τη μεταβολή της βιοποικιλότητας, καθώς αυτή τροποποιείται σύμφωνα με τη δαρβινική εξέλιξη.
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να επέμβει, τουλάχιστον επί του παρόντος, στο προαναφερθέν σύστημα, αλλά και επειδή οι μεταβολές αυτές γίνονται μετά από πάροδο πολλών χιλιάδων ετών, δεν μας απασχολούν. Οι κλιματικές όμως αλλαγές που οφείλονται στην ανθρώπινη επέμβαση, ήδη έχουν προκαλέσει την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας στην επιφάνεια της Γης.
Η φωτορύπανση ταυτίζεται με την άσκοπη παροχέτευση τεχνητού φωτισμού, δηλαδή ηλεκτρικής ενέργειας στον ουρανό. Για κάθε δαπανόμενη όμως κιλοβατώρα, εμπλουτίζουμε την ατμόσφαιρα με ένα κιλό διοξειδίου του άνθρακα, το οποίο είναι ο κύριος ανθρωπογενής παράγων στο φαινόμενο θερμοκηπίου.
Η φωτορύπανση δεν ενοχλεί μόνον του παρατηρητές του Ουρανού. Οι επιπτώσεις της είναι περισσότερες, είναι άγνωστες στο ευρύ κοινό και σας προσκαλώ να τις συζητήσουμε.
Στο μάθημα – διάλεξη με την ανάπτυξη διαλόγου, θα γίνει κατανοητή η δυναμική του συστήματος Ηλίου – Γης – Σελήνης στις κλιματικές αλλαγές, με
εκλαϊκευμένο τρόπο χωρίς τη χρήση μαθηματικών τύπων.
Εισηγητής ο Πολυχρόνης Καραγκιοζίδης, χημικός και ερασιτέχνης αστρονόμος.
Σάββατο 14 Φεβρουαρίου, στις 6 το απόγευμα
