Η διαστημική Κλεοπάτρα φωτογραφίζεται και αποκαλύπτει νέα δεδομένα

Εκτός από τους πλανήτες, στο Ηλιακό Σύστημα ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και μια άλλη κατηγορία σωμάτων, οι αστεροειδείς ή αλλιώς ελάσσονες πλανήτες. Πρόκειται για στερεά ουράνια αντικείμενα με διαστάσεις από δεκάδες μέτρα μέχρι εκατοντάδες χιλιόμετρα. Οι αστεροειδείς εντοπίζονται σε δύο περιοχές. Η πρώτη είναι μια δακτυλιοειδής ζώνη μεταξύ της τροχιάς του Άρη και του Δία και ονομάζεται κύρια ζώνη των αστεροειδών. Η δεύτερη περιοχή ονομάζεται ζώνη του Kuiper και εντοπίζεται πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα. Μέχρι σήμερα, γνωρίζουμε την ύπαρξη 1.116.816 τέτοιων αντικειμένων [Πηγή: https://minorplanetcenter.net/].

Σε ένα από τα αντικείμενα αυτά αναφέρεται πρόσφατη δημοσίευση ομάδας ερευνητών του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) της Χιλής. Ο λόγος για τον αστεροειδή Κλεοπάτρα, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1880 και έλαβε το όνομά του προς τιμήν της γνωστής βασίλισσας της Αιγύπτου. Ο αστεροειδής αυτός βρίσκεται στην κύρια ζώνη, μεταξύ των τροχιών του Άρη και του Δία, σε απόσταση περίπου 200 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη. Τα αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του είναι ότι έχει σχήμα που θυμίζει κόκαλο και ότι διαθέτει δύο φεγγάρια, με τα ονόματα Alexhelios και Cleoselene, τα οποία προέρχονται από τα παιδιά της βασίλισσας Κλεοπάτρας,  Αλέξανδρο Ήλιο και Κλεοπάτρα Σελήνη.

Χρησιμοποιώντας τη συστοιχία τηλεσκοπίων VLT (Very Large Telescope/Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο), οι ερευνητές κατάφεραν να λάβουν τις λεπτομερέστερες μέχρι σήμερα φωτογραφίες της Κλεοπάτρας και των δύο φεγγαριών της. Οι νέες παρατηρήσεις του αστεροειδή υπό διαφορετικές γωνίες καθώς αυτός περιστρέφεται έδωσαν μια καλύτερη εκτίμηση του μεγέθους και του σχήματός του. Συγκεκριμένα, το μήκος του αντικειμένου υπολογίστηκε να είναι ίσο με 270 km και η διάμετρός του 94 km, περίπου. Τα δεδομένα που συνέλεξε η συστοιχία τηλεσκοπίων VLT αποκαλύπτουν καθαρά τους δύο λοβούς του αστεροειδή. Δείχνουν ακόμα ότι αποτελείται κατά ένα ποσοστό από μέταλλα. Ωστόσο, μελετώντας την βαρυτική επίδραση του αστεροειδή στα φεγγάρια του, υπολογίστηκε η μάζα του, η οποία υποδεικνύει ότι η πυκνότητα των υλικών είναι χαμηλή, πράγμα που σηματοδοτεί πορώδη σύσταση. Επίσης, σύμφωνα με τα δεδομένα που συλλέχθηκαν, ο αστεροειδής περιστρέφεται με μεγάλη ταχύτητα που αν ήταν μεγαλύτερη θα μπορούσε ακόμα και μια μικρή πρόσκρουση να οδηγήσει στη διάλυσή του. Τα δύο φεγγάρια της Κλεοπάτρας είναι πιθανό να σχηματίστηκαν εξαιτίας κάποιας τέτοιας πρόσκρουσης.