Ο Εγκέλαδος, το φεγγάρι του Κρόνου είναι ο επόμενος στόχος της ESA

Στους στόχους της ESA είναι να εξερευνήσει έναν ωκεάνιο κόσμο γύρω από τον Δία ή τον Κρόνο. Ποιο φεγγάρι όμως να επιλέξει και τι ακριβώς πρέπει να κάνει η αποστολή; Μια ομάδα εμπειρογνωμόνων μόλις παρέδωσε τα ευρήματά της.

Η επόμενη αποστολή της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA), μετά τις αποστολές Juice, LISA και NewAthena, θα επικεντρωθεί στα «φεγγάρια των γιγάντιων πλανητών του Ηλιακού Συστήματος» (“moons of the giant Solar System planets”)-όπως αποφασίστηκε το 2021- και θα είναι η πρώτη αποστολή «μεγάλης κλάσης» του Voyage 2050, του μακροπρόθεσμου σχεδίου της ESA για δραστηριότητες διαστημικής επιστήμης.

Για να καταλήξει στη μορφή που θα μπορούσε να λάβει η αποστολή, η ESA επέλεξε μια επιτροπή κορυφαίων επιστημόνων για να αναλύσουν τα επιστημονικά πλεονεκτήματα της επίσκεψης σε διάφορα φεγγάρια του Δία ή του Κρόνου και να χαρτογραφήσουν οδούς προς καινοτόμες τεχνικές λύσεις που θα καθιστούσαν δυνατή μια τέτοια αποστολή.

Προτεραιότητες της αποστολής, όπως έχουν καθοριστεί από το Voyage 2050 είναι να αποφανθεί αν και πόσο ένας ωκεάνιος κόσμος γύρω από τον Δία ή τον Κρόνο είναι κατοικήσιμος, διερευνώντας τους δεσμούς μεταξύ του εσωτερικού του και του περιβάλλοντός του, αναζητώντας υπογραφές προηγούμενης ή παρούσας μορφής ζωής και αναγνωρίζοντας τη χημική σύσταση της επιφάνειάς του. Φυσικά, όλα τα παραπάνω εντός των ορίων του τεχνικά εφικτού και οικονομικά προσιτού.

«Η αποστολή σε ένα από τα φεγγάρια των γιγάντιων πλανητών είναι το επόμενο μεγάλο βήμα της ESA στην πλανητική επιστήμη. Για τον λόγο αυτό αναθέσαμε σε κορυφαίους επιστήμονες, πλανητολόγους και μηχανικούς της Ευρώπης να μας συμβουλέψουν για το ποιος θα ήταν ο καλύτερος “στόχος”» εξηγεί ο Δρ Γιάννης Ζουγανέλης, συντονιστής της ΕSA για τις αποστολές του ηλιακού συστήματος.

Ομάδες μηχανικών στο Concurrent Design Facility (CDF) της ESA ανέλυσαν κάθε είδους αποστολή που θα ήταν ρεαλιστική λαμβάνοντας υπόψη τις τεχνολογίες που αναμένεται να αναπτυχθούν μέσα στις επόμενες δύο δεκαετίες. «Αναθέσαμε τρεις μελέτες στους μηχανικούς στο CDF που επικεντρώθηκαν στην Ευρώπη του Δία και στον Εγκέλαδο και τον Τιτάνα του Κρόνου, που είναι τα πιο πολλά υποσχόμενα φεγγάρια», εξηγεί σε ανακοίνωσή της ESA ο Δρ Frederic Safa, επικεφαλής του Τμήματος Μελλοντικών Αποστολών της ESA.

«Η ομάδα των επιστημόνων συνεργάστηκε στενά με τους μηχανικούς του CDF για τους στόχους κάθε μελέτης και τα αποτελέσματα βοήθησαν να προσδιοριστεί τι μπορεί να γίνει με τους πόρους που θα διαθέτουμε στη δεκαετία του 2040».

Τα αποτελέσματα δείχνουν τον Εγκέλαδο

Λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά κάθε φεγγαριού και μελλοντικές προγραμματισμένες αποστολές στον Δία και στον ωκεάνιο κόσμο του Κρόνου, οι επιστήμονες προσδιόρισαν τον Εγκέλαδο, τον δορυφόρο του Κρόνου ως τον πιο επιτακτικό στόχο, ακολουθούμενο από τον Τιτάνα και στη συνέχεια από την Ευρώπη, το φεγγάρι του Δία.

Μέχρι τώρα καμιά αποστολή δεν έχει πατήσει στον Εγκέλαδο, ωστόσο είναι γενικά αποδεκτό ότι το περιβάλλον του μπορεί να υποστηρίξει τη ζωή όπως τη γνωρίζουμε. Ο Εγκέλαδος φέρει μια σειρά από χαρακτηριστικά που τον καθιστούν κατοικήσιμο, έχει έναν υγρό ωκεανό κάτω από τον παγωμένο φλοιό του και πιστεύεται ότι έχει υδροθερμικές πηγές στον πυθμένα του ωκεανού, οι οποίες θα μπορούσαν να παρέχουν ενέργεια για ζωή με τη μορφή που την γνωρίζουμε εδώ στη Γη.

Ο αντίκτυπος μιας τέτοιας αποστολής θα μπορούσε να είναι τεράστιος. Θα έθετε την Ευρώπη– για άλλη μια φορά – πρωτοπόρα στην επιστήμη του Ηλιακού Συστήματος. «Μια έρευνα για ίχνη προηγούμενης ή παρούσας μορφής ζωής γύρω από τον Κρόνο δεν έχει πραγματοποιηθεί ποτέ πριν. Θα εγγυηθεί την ηγεσία της ESA στην πλανητική επιστήμη για τις επόμενες δεκαετίες», σχολιάζει η Διευθύντρια Επιστήμης της ESA, Carole Mundell.

Βασιζόμενη στον Εξερευνητή των παγωμένων φεγγαριών της ESA (Juice) και στην αποστολή NASA/ESA/ASI Cassini-Huygens, αυτή η νέα αποστολή θα φέρει όργανα επόμενης γενιάς ικανά να αποκαλύψουν αδιανόητα μυστικά ενός ωκεάνιου κόσμου όπως ο Εγκέλαδος. Η ESA θα μπορούσε να ξεκινήσει μια τέτοια αποστολή στις αρχές της δεκαετίας του 2040 με το Ariane 6, που θα φτάσει στον προορισμό του περίπου μια δεκαετία αργότερα.

Η ομάδα της ESA έκρινε ότι η νέα αποστολή θα πρέπει να συλλέξει ένα δείγμα του κόσμου των ωκεανών, είτε χρησιμοποιώντας ένα προσεδάφιο είτε πετώντας κοντά στην επιφάνεια για να σαρώσει υλικό που εκτοξεύεται από πίδακες. Μια αποστολή στον Εγκέλαδο θα πρέπει να συλλέξει το εκτοξευόμενο υλικό στον νότιο πόλο του φεγγαριού, ενώ μια αποστολή στον Τιτάνα θα πρέπει να επικεντρωθεί στα ιζήματα των λιμνών. Και στις δύο περιπτώσεις, ένα εργαστήριο εξοπλισμένο με μικροσκοπικά και εξαιρετικά ευαίσθητα όργανα θα αποκάλυπτε τα βιοχημικά μυστικά του συλλεγόμενου υλικού.

Η νέα αποστολή θα ενισχύσει τις ευρωπαϊκές ικανότητες σε πολλούς επιστημονικούς και τεχνολογικούς τομείς, συμπεριλαμβανομένης της συναρμολόγησης σε τροχιά, της λειτουργίας σε ακραία περιβάλλοντα, των τεχνολογιών προσγείωσης και των νέων επιστημονικών οργάνων. Όλες αυτές οι επαναστατικές τεχνολογίες θα έχουν ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών, πολύ πέρα από το πρόγραμμα διαστημικής επιστήμης της ESA.

Αυτή η νέα αποστολή μεγάλης κλάσης στα «φεγγάρια των γιγάντιων πλανητών» είναι η πρώτη από τρεις που προβλέπει το πρόγραμμα Voyage 2050 της ESA, το οποίο θα συμπληρωθεί με μια επιλογή αποστολών μεσαίας και γρήγορης κλάσης. Όλες μαζί θα προσφέρουν ποικιλομορφία και ευελιξία τις επόμενες δύο δεκαετίες, ικανοποιώντας τη φιλοδοξία των ευρωπαϊκών επιστημονικών κοινοτήτων.

«Σχεδιάζοντας προσεκτικά το Voyage 2050, διασφαλίζουμε ότι το πρόγραμμα διαστημικής επιστήμης της ESA εξασφαλίζει ένα σύνολο αποστολών παγκόσμιας κλάσης, στραμμένες προς το μέλλον των επόμενων γενεών», καταλήγει η δρ Mundell.

Αναδημοσίευση από dnews.gr